Przerwy kierowcy W tym dziale znajdziesz wszystko na temat przerw kierowców w pracy - ile trwają, jak je dokumentować, ile przerw w ciągu dnia, tygodnia i miesiąca powinien odbyć kierowca.

Pytanie:  Przerwa w jeździe może zastąpić przerwę w pracy. W związku z tym, kierowca, który zrobił 45-minutową przerwę w pierwszej części dnia, gdy jechał, może potem pracować (ale już nie prowadzić) bardzo długo bez przerwy. Z czego to wynika?

Pytanie:  Czy przerwa - wynikająca z art. 13 ustawy o czasie pracy kierowców - może być wykonana tylko raz po 6 godz. pracy? Jak w związku z tym rozumieć art. 5 ust. 1 Dyrektywy 2002/15/WE w myśl której „osoby wykonujące czynności związane z przewozem w transporcie drogowym, bez uszczerbku dla art. 2 ust. 1, w żadnych okolicznościach nie będą pracować dłużej niż sześć kolejnych godzin bez przerwy"? Sformułowanie „w żadnych okolicznościach” wskazuje na konieczność wykorzystania przerwy w każdym wypadku, gdy przekracza ona 6 godzin. Z kolei jednak art. 27 ust. 4 ustawy o czasie pracy kierowców stwierdza, że w przypadku wykorzystania przerwy wynikającej z art. 7 Rozporządzenia 561/2006, przerwa po 6 godzinach pracy nie obowiązuje. Znaczyłoby to na prawidłowość sytuacji w której - po 4,5 godziny prowadzenia pojazdu kierowca wykorzystuje przerwę trwającą 45 minut, a później wykonuje pracę (jazda poniżej 4,5 h + młotki) przez np. 7-9 godzin bez żadnej przerwy.

Czy prawdą jest, że „kierowca który wykonał 45 minutową przerwę wynikającą z jazdy ciągłej powinien zrobić dodatkowo odpoczynek po 6 godzinach spędzonych za kierownicą”? Czy przed upływem 6 godziny zegarowej od zainicjowania pierwszej aktywności zawodowej na karcie kierowca winien mieć zrealizowaną przerwę minimum 45 minutową i czy to powinno wypełniać zarówno obowiązek wynikający z art. 7, jak i art. 27 ust. 4? Oczywiście zakładając, że do końca dnia roboczego nie wystąpi okres 6-godzinnej nieprzerwanej pracy.

Kierowca wykonał przerwę dłuższą niż 15 minut ale krótszą niż 45 minut. Nie mógł ponownie zatrzymać się na wykonanie drugiej części (minimum 30 min) przerwy z powodu braku miejsca na parkingach. Czy po zatrzymaniu się w bezpiecznym miejscu, ale już po przekroczeniu czasu jazdy, kierowca musi wykonywać pełną przerwę 45 minut czy może wykonać drugą część przerwy 30 minut?

Czy przerwą w prowadzeniu ciągłym pojazdu (4 godz. 30 min.) w załodze jednoosobowej jest wyłącznie postój przy ustawieniu selektora tachografu na przerwę? Pozycja praca, inna praca czyli dyspozycyjność, nie przerywają okresu prowadzenia pojazdu i nie resetują kolejnego odcinka czasu, po którym można jechać 4 godz. 30 min.?

Czy przerwa 45 min. po 4,5 godz. jazdy (wykorzystane maksymalne 9 godz. jazdy dziennej) spełnia warunek aby kierowca mógł dojechać do bazy przez kolejne 2 godziny na odpoczynek tygodniowy regularny? Czy więc wymagane 30 min. przerwy bezpośrednio przed wykorzystaniem tych 2 godz., a ulokowane w przerwie 45 min. jest prawidłowe?

Przerwę można podzielić na dwie części, na 15 i 30 minut. Może się jednak zdarzyć, że kierowca z powodu warunków drogowych, nie będzie mógł skorzystać z odstępstwa z art. 12. Jak prawidłowo odebrać drugą część przerwy. Uwaga, żeby nie zrobić zbyt długiej!

W przepisach kwestia przerw jest opisana bardzo ogólnie. Dlatego ważne jest interpretacja przepisów - stosowana przez ITD. Wynikają z nich zaskakujące wnioski. Jakie? Sprawdź.

Uwaga: kierowca, który nie wyjechał w trasę od razu po przyjściu do pracy, jadąc powinien zrobić przerwę wcześniej niż po 4,5 godziny jazdy. Ponieważ w takiej sytuacji przerwa w jeździe nie zawsze zastąpi przerwę w pracy. Sprawdź jak rozpisać czas pracy w tej sytuacji.

Kierowca, który jeździ pojazdem z tachografem, ma prawo nie tylko do przerw w jeździe, ale także do przerw w pracy, tak jak każdy inny pracownik. Odbieranie tych przerw kontroluje ITD oraz PIP. Kiedy te przerwy nakładają się, a kiedy trzeba je odebrać oddzielnie?