Czy ewidencją kierowcy, w przewozach wyłączonych, mogą być zapisy z tachografu?

Zgodnie z przepisami dotyczącymi użytkowania tachografów jest cała grupa przewozów, dla których nie ma wymogu instalowania w pojeździe tachografu. Skoro w takim samochodzie nie musi być zamontowany tachograf, to i nie ma mowy o używaniu go (używaniu karty kierowcy czy wykresówki).

O tym, czy w trakcie aktualnego przejazdu kierowca ma obowiązek używania tachografu czy nie, decyduje rodzaj i charakter przewozu. Domyślnie każdy przewóz pojazdem o DMC powyżej 3,5 t jest objęty obowiązkiem stosowania tachografu. Od tej ogólnej zasady są wyjątki – przypadki ujęte w art. 3 i 13 rozporządzenia WE nr 561/2006. W tych przypadkach w Polsce tachograf nie jest wymagany, czyli używanie karty lub wykresówki też.

To, że tachograf w pojeździe jednak jest, niczego nie zmienia w kwestii używania go. Jeśli przewozy wykonywane tym pojazdem przez tego kierowcę są wyłączone z obowiązku instalowania tachografu, to jest to również wyłączenie z obowiązku używania go przez kierowcę. Kierowca może zatem nie wkładać karty do tachografu cyfrowego czy wykresówki do tachografu analogowego.

Sprawdź jak przestrzegać czasu jazdy kierowcy>>

Możliwa jest zatem sytuacja, że kierowca przez pierwszą część dnia pracy wykonuje przewozy objęte wyłączeniem, a przez resztę dnia wykonuje przewozy, do których żadnego wyłączenia nie da się dopasować. Wówczas przy pierwszym rodzaju przewozów może nie używać karty (lub wykresówki), a przy drugim będzie musiał. A zatem to charakter danego przewozu decyduje o tym, czy w danym momencie należy używać karty do tachografu (lub wykresówki) czy nie.

Pamiętaj, że bez względu na to, czy kierowca używa tachografu, czy nie, to i tak należy prowadzić dla niego ewidencję czasu pracy. Polskie przepisy pozwalają na to, żeby zapisy tachografu (na karcie lub na wykresówkach) stanowiły dla kierowcy jego ewidencję czasu pracy.

Ale jeśli zapisów z jakichkolwiek powodów nie ma, to ewidencję czasu pracy i tak należy prowadzić, tylko w innej formie. Przecież zarówno pracownikowi, jak i pracodawcy powinno zależeć, żeby skrupulatnie ewidencjonować czas pracy, czyli ile godzin kierowca pracował, ile miał przerw, ile czasu był w dyspozycji czy gotowości, ile i jakich nadgodzin przepracował, kiedy w ogóle w pracy był, a kiedy nie. Poza tym te aktywności mogą być różnie wynagradzane, więc późniejsza wypłata będzie zależeć od tego, ile jakich rodzajów czynności wykonał pracownik.

W związku z tym można dojść do wniosku, że lepiej karty kierowcy czy wykresówki używać zawsze – zwłaszcza w przypadku kierowcy, który raz podlega wyłączeniu, a raz nie, czyli raz nie musi używać tachografu, a innym razem go używa. Łatwiej jest wówczas zapanować nad ewidencją czasu pracy takiej osoby, gdyż wszystkie czasy aktywności można odczytać z karty czy z wykresówek i na tej podstawie zaewidencjonować.

Jeżeli natomiast kierowca pracuje, tylko wykonując przewozy niepodlegające wyłączeniu z obowiązku używania tachografu, wówczas nie ma to takiego znaczenia praktycznego. Jego przełożony i tak musi ewidencjonować czas pracy takiego kierowcy i albo będzie to robił za pomocą innych metod niż tachograf (np. poprzez wprowadzenie listy obecności albo karty drogowej dla kierowcy), albo będzie na koniec miesiąca musiał odczytać wszystko z karty kierowcy i wykresówek. Kwestia rodzaju tachografu (cyfrowy czy analogowy) nie ma żadnego znaczenia.